هشدارهای سازمان دامپزشکی کشور با توجه به گرم شدن هوا و افزایش مخاطره تب‌ کریمه‌کنگو
هشدارهای سازمان دامپزشکی کشور با توجه به گرم شدن هوا و افزایش مخاطره تب‌ کریمه‌کنگو

معاون مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور با توجه به گرم شدن هوا و تکثیر ناقلین بیماری تب کریمه – کنگو اقدامات سازمان دامپزشکی کشور در این خصوص و سایر نکات و هشدارهای مراقبتی لازم را تشریح کرد. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کشاورزی ایران (اگنا) به نقل از روابط عمومی […]

معاون مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور با توجه به گرم شدن هوا و تکثیر ناقلین بیماری تب کریمه – کنگو اقدامات سازمان دامپزشکی کشور در این خصوص و سایر نکات و هشدارهای مراقبتی لازم را تشریح کرد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کشاورزی ایران (اگنا) به نقل از روابط عمومی سازمان دامپزشکی کشور، «دکتر کریم امیری» معاون مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی این سازمان، با توجه به گرم‌شدن هوا و تکثیر ناقلین بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو CCHF گفت: این بیماری از سال ۱۹۷۰ میلادی در ایران مورد شناسائی قرار گرفته و تاکنون در بیشتر استانهای کشور موارد قطعی انسانی تب کریمه کنگو گزارش شده که بیشترین موارد در استان سیستان و بلوچستان است.

وی با بیان اینکه میزان مرگ و میر در بین مبتلایان متغیر بوده و از نظر افراد در معرض خطر نیز قصابان، دامداران و کارگران کشتارگاه‌ها بطور معناداری بیشترین موارد بیماری را به خود اختصاص داده اند، اظهار کرد: این بیماری یکی از بیماری‌های خطرناک و با درصد کشندگی بالا در انسان است که علاوه بر انتقال مستقیم از انسان به انسان، معمولاً توسط کنه‌ها ویروس عامل این بیماری قابل انتقال به انسان و دام است.

امیری با اشاره به اینکه مخزن ویروس در طبیعت اصولاً کنه‌ها هستند و گاو، گوسفند، بز و خرگوش نیز به عنوان مخزن مطرح هستند، افزود: این ویروس از طریق تماس مستقیم با خون یا ترشحات فرد بیمار و لاشه حیوان آلوده (انتقال به قصاب‌ها و سلاخ‌ها) به فرد سالم انتقال‌ می‌یابد.

این بیماری بیشتر در مناطق صحرایی آفریقا، اروپای شرقی، خاورمیانه عراق، هند، افغانستان، پاکستان، ایران و غرب چین گزارش شده است و بیشتر در بین کارکنان بیمارستانها و اشخاصی که با دام سر وکار دارند مشاهده می‌گردد. بیماری در فصول گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریور (زمان رشد و تکثیر کنه‌ها) بیشتر شایع است.

وی خاطرنشان ساخت: این بیماری در حیوانات اهلی هیچ‌گونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان طی ذبح حیوان آلوده یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده وجود دارد (به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان).

هم چنین تماس با خون و بافت بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها گردد باعث انتقال بیماری می‌شود.

معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی گفت: عامل این بیماری ویروس بوده و مقاومت این ویروس در برابر حرارت کم است و در دمای ۵۶ درجه سلسیوس به مدت ۳۰ دقیقه از بین می‌رود؛ بنابراین پختن گوشت یا پاستوریزه کردن شیرخام، باعث از بین رفتن ویروس می‌شود، این ویروس به محیط‌های اسیدی حساس بوده و سریع از بین می‌رود، با توجه به اینکه در کشتارگاههای صنعتی لاشه دام به مدت حداقل ۲۴ ساعت دردمای ۲ تا ۸ درجه سانتی گراد نگهداری می‌شود و پس از این مدت لاشه حالت اسیدی پیدا می‌کند، وجود ویروس در این لاشه‌ها غیر ممکن است.

وی در ارتباط با کنترل این بیماری و در راستای کاهش خطر ابتلای انسانی، اقدامات سازمان دامپزشکی را برشمرد:

۱- اماندهی کشتارگاههای دام از طریق احداث و راه اندازی کشتارگاههای صنعتی و به موازات آن جلوگیری از فعالیت کشتارگاههای سنتی

۲- تاکید بر راه اندازی سالن پیش سردکن در کشتارگاه‌های دامی

۳- بازرسی مداوم لاشه دام‌های کشتار شده در کشتارگا‌ههای مجاز همراه با بازرسی قبل از کشتار دام

۴- توصیه و اطلاع‌رسانی به مردم در خصوص عدم خرید گوشتهای بازرسی نشده فاقد مهر دامپزشکی

۵- سمپاشی منازل و اصطبل‌های روستایی در کانون‌های بیماری جهت حذف ناقلین بیماری (کنه‌های آلوده)

۶- آموزش و ترویج در روستاهای واقع در مناطق پرخطر وکانون‌های مشکوک بیماری و همچنین آموزش کارکنان کشتارگاه ها در خصوص رعایت موازین بهداشتی و ایمنی زیستی در هنگام کار

لازم به ذکر است با توجه ماهیت ویروس عامل بیماری که بومی کشور است، در صورت عدم مداخله دامپزشکی در کنترل کانون‌های‌دامی، تعداد مبتلایان انسانی ده‌ها برابر میزان رخدادهای ثبت شده برآورد می‌شود. اما با اقدامات انجام شده سازمان دامپزشکی کشور و همکاری تنگاتنگ با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، این میزان با ابتلای انسانی کمتر از ۱۰۰ نفر در سال در حالت کنترل نسبی است