مقدمه: به منظور تعریف دقیق‌تر اکوسیستم کارآفرینی باید تعریفی دقیق از کارآفرینی داشت. این تعریف به مرور زمان و بر پایه‌ی نیاز اقتصاد تغییر کرده است. به‌طور کلی کارآفرینی را میتوان خود اشتغالی همراه با ریسک تعریف کرد. نتیجه‌ی کارآفرینی خروج بنگاه‌های با بهره‌وری کمتر از دور رقابت و محیط اقتصادی است. در گذشته کارآفرینی […]
مقدمه:
به منظور تعریف دقیق‌تر اکوسیستم کارآفرینی باید تعریفی دقیق از کارآفرینی داشت. این تعریف به مرور زمان و بر پایه‌ی نیاز اقتصاد تغییر کرده است. به‌طور کلی کارآفرینی را میتوان خود اشتغالی همراه با ریسک تعریف کرد. نتیجه‌ی کارآفرینی خروج بنگاه‌های با بهره‌وری کمتر از دور رقابت و محیط اقتصادی است. در گذشته کارآفرینی به نقش فردی تأکید داشت و نوعی نگرش فردی محسوب می‌شد و به همین دلیل تلاش دولت‌ها جهت توسعه‌ی کارآفرینی محدود به سیاست‌های سطح فردی بود و انتظار می‌رفت که کارآفرینی تنها با آموزش افراد و فرهنگ‌سازی در جامعه توسعه پیدا خواهد کرد. اما تجربه نشان داد که کارآفرینی نیازمند محیطی مساعد بوده و انگیزه‌ی فردی کافی نیست. کارآفرینی تا حد زیادی وابسته به زمینه‌ای بوده که کارآفرین در آن فعالیت می‌کند. مانند اجتماع، محیط نهادی و محیط فیزیکی؛ به همین دلیل اصطلاح اکوسیستم در سیاستگذاری اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است.
در واقع اکوسیستم کارآفرینی به افراد، سازمان‌ها و نهادهایی اشاره می‌کند که محرک و یا مانع تصمیم فرد برای کارآفرینی بوده و بر احتمال موفقیت فرد در صورت راه‌اندازی کسب و کار کارآفرینانه تأثیرگذار است. اکوسیستم محیطی را ایجاد می‌کند که لازم است عناصر آن برای رشد بنگاه‌های نوآور با یکدیگر همراه شوند.
آن چه در اکوسیستم کارآفرینی حائز اهمیت است وجود ذینفعان و همکاری متقابل آنها بوده که منجر به ایجاد شرایط مناسب برای فعالیت کارآفرینان و توسعه‌ی کسب و کار میشود. هر نهادی که به طور بالفعل و یا بالقوه تأثیرگذار، مشوق و حامی کارآفرینی است ذینفع اکوسیستم کارآفرینی به حساب می‌آید از آن‌جمله میتوان به ارگان‌های دولتی، دانشگاه‌ها، بانک‌ها، کارآفرینان، مراکز رشد، مراکز شتاب‌دهنده، رهبران اجتماعی، نمایندگان نیروی کار، نشریات تخصصی حوزه‌ی کارآفرینی و … اشاره نمود
لازم به توضیح است که بین اکوسیستم کارآفرینی و اکوسیستم کسب و کار تفاوت وجود داشته و اکوسیستم کسب و کار مفهوم وسیع‌تری نسبت به اکوسیستم کارآفرینی دارا میباشد. در اکوسیستم کسب و کار، نکته‌ی مهم درک مفهوم اهرم است. اهرم به معنی وجود مکانیزم‌هایی برای تولید یک خروجی بوده که با مقدار ورودی متناسب نیست. به‌عبارتی دیگر، بوسیله‌ی اهرم، میتوان بیشتر از آنچه شایسته‌ی آن هستید بدست آورید. اهرم‌ها در اکوسیستم کارآفرینی نیز اثرگذار هستند
اکوسیستم کار آفرینی در بخش کشاورزی
همانگونه که از تعریف اکوسیستم کار آفرینی استنباط میشود،اکوسیتسم کارآفرینی در بخش کشاورزی ایجاد محیطی است که تمام بازیگران و ذینفعان بخش کشاورزی در کنار همدیگر با هم همراه بوده تا به هدف مشترک برسند. اما در این مسیر موانع و مشکلاتی وجود دارد که در این مقاله به طور مختصر به آنها اشاره میشود.
موانع موجود در اکوسیستم کار آفرینی
• موانع سیاستگذاری و برنامه ریزی
دولت ها با فراهم نمودن شرایط و تسهیلات لازم برای شروع فعالیت های کارآفرینی نقش موثری در توسعه کار آفرینی میتوانند ایفا نمایند.علی رغم اهمیت کار آفرینی کشاورزی در توسعه اقتصادی و اشتغال در کشور تاکنون ساختار و مدیریت منسجمی برای سیاستگذاری شکل نگرفته است. که در این قسمت به برخی از مشکلات از جنس سیاستگذاری اشاره میشود. ۱- وجود مقرارت دست و پاگیر اخد تسهیلات بانکی۲-قوانین دست و پا گیر صادرات محصولات ۳-عدم وجود امنیت برای سرمایه گذاری ۴-عدم هماهنگی لازم بین ادارات و سازمان های ذیربط در امر صادرات ۵-بی ثباتی سیاست های دولت در بخش کشاورزی ۶- ضعف بیمه ای ۷- عدم تطابق آموزش و بازار کار در بخش کشاورزی و همچنین شناخت پایین دانشگاه ها از نیاز ها و اولویت های بخش کشاورزی
• موانع اقتصادی
در راستای محدودیت های اقتصادی در جهت توسعه کارآفرینی می توان موانعی همچون ۱-نقدینگی و فقدان سرمایه کافی ۲-عدم حمایت بانک ها و موسسات مالی از واحد های تولیدی ۳-بهره بالای تسهیلات بانکی ۴-عدم دسترسی آسان به تسهیلات ۵-بالا بودن تعرفه های حمل و نقل ۶-عدم ثبات قیمت بر نهاد های کشاورزی
• موانع پشتیبانی و حمایتی
محدودیت ها و موانع پشتیبانی و حمایتی از قبیل ۱- بی اعتمادی به بخش کشاورزی و صنعت به توانمندی های دانش آموختگان ۲-ضعف مراکز کار آفرینی در دانشگاه ۳-نبود حمایت کافی از طرح ها و ایده های دانشجویی از سوی دانشگاه ۴-دیدگاه نامناسب جامه به بخش کشاورزی ۵- نبود پژوهش های کاربردی در زمینه توسعه کار آفرینی در بخش کشاورزی
• موانع زیرساختی
از جمله موانع زیرساختی که رابطه بسیار زیادی با بحث کار آفرینی دارد به شرح ذیل میباشد ۱-عدم وجود استاندارد های لازم برای تولید محصولات کشاورزی ۲- عدم توجه و اعتقاد به فعالیت های کشاورزی در قالب تعاونی ۳-ضعف در سیستم حمل ونقل ۴- عدم وجود سیستم ها مکانیزه بسته بندی
• موانع آموزش و فرهنگی
از جمله موانع در این حوزه عبارتند از: ۱- عدم وجود برنامه ها آموزشی –ترویجی در مورد نحوه ی کسب و کار در این حوزه ۲- عدم اطلاعات در خصوص بازار های بین المللی ۳-وجود حاکمیت فرهنگ دلالی و واسطه گری ۴-رابطه مندی
راهکار های برطرف ساختن موانع موجود در اکوسیستم کار آفرینی در بخش کشاورزی
طبق موانع ذکر شده در خصوص اکوسیستم های کار آفرینی در بخش کشاورزی راهکاری رفع موانع طبق هرم زیر به سه بخش تقسیم میشود
الف)اهرم تولید :این راهکار مبتنی بر صرفه جویی به مقیاس و صرفه جویی به وسعت است که در خصوص تولید در قالب زنجیره تامین را و همچنین کارگاه های تولیدی منعطف را توصیه کرده است.
ب)اهرم نو آوری: مبتنی بر اقتصاد نوآوری و اقتصادی تکاملی است که در خصوص ساختار و استاندارد های محصول و همچنین تحقیق و توسعه تاکید دارد.
ج)اهرم تراکنش مالی:این راهکار مبتنی بربازار های عرضه و تقاضا و بازار زنجیره تامین و ساختار انتقال داخلی است.
